YİYYOZ YATEYYOZ

                                                             
      YİYYOZ YATEYYOZ /Hüsamettin Avşar

 ege kıyılarındayım. yürüyorum, koşuyorum, yüzüyorum ve izliyorum. izledikçe de ilginç tipler ve kişiliklerle tanışıyorum.

dilleri ayrı

dinleri ayrı

kültürleri ayrı

ama ortak bir yanları var:insan olmak

ve herbiri ayrı bir güzellik… gözleri ışıl ışıl … dudaklarında birer tatlı tebessüm

müslüman,hristiyan,musevi,ateist

türk,kürt,ermeni,rum,rus,ingiliz,amerikalı,zenci,sarıbenizli,solukbenizli…

hepsi insan…

…

kocasının kıçına tekme atar gibi spor yapan teyzeye soruyorum:

teyzem benim, yaş kaç?

85

kürt müsün?

-yoğ elezizliyem

…

hergün yanımdan koşarak geçen adama selam veriyorum ,adam tepetaklak gidiyor.

biri beni uyarıyor:

-o hocaya selam verilince sendeliyor

nedenini soruyorum

-o iki işi bir arada yapamıyor, yani ya koşması ya da durup selam alması gerekiyor

ben de inadına her gün selam veriyorum adam da tepetaklak gidiyor, eşim ' yazıktır, yapma!' diye uyarıyor.

80 yaşlarında kısa boylu bir adam… önden iki düğme açık, şapkası bir yana kaykılmış… gövde dimdik, yalnızca bacakları hareket halinde

selam alıyor; ama selam vermiyor.

kenan adlı egeli dostuma soruyorum:

-kim bu?

-bu efe…
-neresinden belli ?
-iki düğme açık, şapka kaykılmış, gövde dik kollar hareketsizse: efedir.
-sen de efe misin, diyorum, gülüyor ve bir efe fıkrası anlatıyor. kahkahalarla gülüyoruz.
Ekliyor:
-ben de efeyim ama sen demeyiver, diyor.
zenci bir bayana selam veriyorum, türkçe karşılık veriyor
almanyada yaşayan bir diyarbakırlıymış: ezdi bir kürt…

ezdi olduğu için müslüman kürtler'den çok kötülük görmüş.. köylerini bırakıp almanyaya göçmüşler ancak kendilerini rahatsız eden müslüman kürtler'den söz ederken ''onlar hala benim kardeşlerim.'' diyor. çok duygulanıyorum.

rus kadınlara el sallıyorum. onlar da el sallıyorlar, yani el sallaşıp duruyoruz. ''da da'' demekten başka bir şey bilmediğime kahkahalarla gülüyorlar

yanımdan emre kongar hoca geçiyor

günaydınlaşıyoruz ve iyi bayramları ekliyor. çok kibar bir adam.

uşaklı ali amca:

- ne yapıvereyyon akideş, diye sesleniyor

-kültürfizik, diye yanıtlıyorum, aklı karışıyor.

ona ,anlayacağı dilden anlatıyorum, ve ekliyorum:

-ali amca! derin bir nefes al, 10'a kadar say sonra da yavaşça bırakıver diyorum.

biraz sonra yeniden sesleniyor

-akideş beni bak beni! ben ikisini birlikte yapıveremeyyom !

yani hem nefesini tuıtmayı hem de 10!a kadar saymayı beceremiyor.

-yapmeyver sen de ne olacak ki ?

sarkan göbeğini gösteriyor

ve ekliyor

-yiyyoz yateyyoz,göbek çıkıçıkıvereyyo

hepimizi güldürüyor. sonra da ona bazı hareketler yaptırıyor ve yüzme öğretmeye çalışıyorum, müthiş bir haz duyuyor

dönüşü el ezizli teyzem önüme dikiliyor… iki kolumdan yakalıyor ve karmaşık bir dua okuyup yüzüme üfürüyor.

kulağıma eğilip'' ben o dediğindenim.'' diyor.

yüreğim burkuyor.

ali amca soruyor:

sizden mi?

kederli bir gülüşle

o da apaçi diyorum.

…

sevgili yurttaş

. Birlikte yaşamak mümkün ve yaşamı güzel kılmak elimizde…

yani dünyayı cehenneme çevirmek de cennete dönüştürmek de…

insan gibi yaşamak olsun diyorsan

bir kez daha düşün

ne kaybedersin ki…?